Mana boleh bilang aku benci dia. Mana boleh bilang aku suka dia. Mana boleh bilang jiwa aku kosong. AKu manusia yang punya peri perasaan. Itu semua dusta. Perasaan yang aku bilang itu semua dusta. Kau busuk mana pun aku suka kau. Aku minat kau. Aku sanjung kau. Kenapa kau tak sedar. Kenapa masih kau mahu rejam jiwa manusia kau bunuh. Kau sudah bunuh lagi kau mahu rejam jiwa jiwa manusia itu semua. Aduh, aku bilang cukup cukup ! Aku sudah bilang ! Sini aku rejam jiwa kau. Rejam dengan jiwa jiwa yang kau bunuh. Karya kau akan hidup. Karya kau disanjung hebat. Kematian kau kocak dunia. Ah ! Kau hidup alam sana, tak mampu aku bayangkan seksanya sama dengan kau bunuh manusia manusia ini. Aku punya alam nanti lebih ngeri dari kamu. Aku atas kamu. Aku rejam kau lagi dasyat dari seribu jiwa manusia yang kau ambil. Satu nilainya lebih dari jiwa manusia kau itu. Tak apa, aku bikin kau masyur di dunia ketiadaan kau. Dan aku bikin kau derita dahulu di alam kematian kau. Aku suka cara aku. Kau pun suka bukan ?
No comments:
Post a Comment